We The People 0; Our Politicians 1

Date: Dec 3rd 2008
Place: Mumbai, Gateway of India, Taj Hotel, First big protest against what happened in Mumbai


Score: We The People 0;
Our Politicians 1


I want to keep this mail as short as possible, but I don't think I'll be able to. If any of you were affected by what happened, do take time to read this.

The power of the internet, SMSes and media brought together thousands of people lighting candles for the shaheed jawans and protesting against inept politicians. In no time, various groups of people and organizations came up with various ways to show their protest – be it through t-shirts or placards. I was there to witness it all.

For the first time in my life, I saw the voice of the people raised as one, asking for change. Fighting for change. The energy was tremendously positive. So much energy that at that moment we could have achieved anything, absolutely anything. I'd like to illustrate the energy, intensity and clarity of why we were there with one silly example:
when I first saw the crowd, I was afraid to enter especially since I was with a girl, knowing the kinds of things happen in crowds in parties or on the roads. But I was amazed to see thousands of young and beautiful boys and girls walking fearlessly, and not for a moment did I feel any girl would be unsafe here. In fact, it was my friend who forced me into the crowd. It didn't matter who in the crowd was Hindu or Muslim.
It was clear that religious divides matter only to the politicians.

But even after all this, I felt that at the end of the day the score stood the same: we the people 0; politicians 1.
I completely agree that although the nature of the protest was wonderful and unexpected, so many positive things came out.
But the next time we come together, our protest needs to be more focused. One error on our part and the politicians will win… again. Remember that they were sitting at home with a glass of whiskey, watching us on TV and laughing. They wanted this protest to center only around this single incident, and that's what we did. The energy was scattered and although the people were united, the unity needs a path.

Half the people there were shouting anti-Pakistan messages. Weren't we there to pay our homage to the soldiers and policemen who died to protect us? Most people were demanding better security measures like CCTVs, armed guards, better disaster management, more securities in malls and public places. etc.

How is this related to the larger problem of the citizens' apathy? We have taken too long to wake up. Why didn't we have such protests after the Godhra riots? Or after the train blasts?

How is this related to the larger problem of shoddy governance? What if tomorrow a poorly made bridge falls and the same number of people die? Isn't this too a failure of the government just like the terror attacks? The government will again wait for us to get angry enough to stage a protest before doing something about it. But what will they do? Order attacks on Pakistan? If so, will the people screaming at Gateway agree to stand and take the bullets?

The issue is not just terrorism, it is about the way we function at a fundamental level. Who does a quality check on the government's work?
Why have I never seen my local politicians? Why are there no periodical reviews of what they have achieved? Why aren't the politicians forced to confront the people of his constituency every 15 days and explain what he has done to improve their lives? What happens if he fails to do anything?

The issues we were screaming about at Gateway are not the real issues.
We need to come up with a plan that puts pressure on the government to do their jobs and clearly tells them we won't listen to their bullshit anymore.

we get together with so much of energy but I guess we are still single man army. I thought the groups who are coming with number of people will have a plan and I guess they had also. I thought they will take other people together but not a single group came forward may be because it was first time and the situation was such that it didn’t worked out.
There was no action from them to collaborate with more people or other groups. Or as an individual I couldn’t relate to a single group and say yes we will be together and fight against terriosm against the politicians to bring the change. And I am sure this is same story with every individual person who came forward thinking he will do something that day.

And this is what made me say. Score: We the People:0 Our politicians: 1

I have great appreciation for the groups that formed on the 3rd dec. and I have no doubt about their efforts and planning I know how tough it must have been to bring together even a small number of people to join the protest. I know because I tried and didn't quite succeed. But next time all the groups need to join hands and form a unified force. And that’s where politicians ke dhoti gili hogi.
Once again remember we have to beat them in their own game

So to the next group of protesters getting together on Saturday or any other day, I would only say: please go with some focus. You will never again be part of a crowd that has the intensity and drive to achieve anything – so go with a purpose. Get everyone together

Remember, it's now or never.

Thanks

my thoughts on what next after 3rd Dec in my next mail

- Parag Gandhi

hws lfe aftr 26th?

Sunil asked, "hws lfe aftr 26th?" (on gtalk)
n i stunned!!

.

new t-shirt

my new striped tee colours.. :)

when i saw this colours.. the very first question came in mind was that.. "why our clients dont like this colours..??"

konkan - episode - 003

more fotos...

At Sindhudurg Fort. The pink wallcolour with evening light looks damn good there. This house is opposite of Shivray Temple (it's Shivaji Maharaj's only one temple.)

Konkani Manus.. shaving in the morning.. shot at Malavan.

One of the Cashew Factories of Malavan.

From Tarkarli Creek Bridge, Vijaydurg-Reddi Road. Here is the first time, i felt, i should have a zoom lens.. :D

another senset!

konkan - episode - 002

back with sum more fotos here...

From Bhaatye Bridge, Ratnagiri

Dr. Varsha... When we were sailing.. :).. yeah.. we were.. damn great experience that was..

the entrace of Dhootapaapeshwar Temple. This place is typical konkan.. unfortunately i didnt get chance to capture anything from gaav. :(

when we reached to Konkeshwar temple.. we found fishermen were getting fish.. wow what situation it was. we all shutterbugs just ran to click whatever we got. hahha!! enjoyed that place + clicking. This kid was helping them to collect fishes.. :)


Same beach.... this white colour of oar n the boat is really coool!! how's this in white..??

will be back with more 2 episodes.. :)

बाईकस्वार!

आत्ताच एक किस्सा घडला. आमच्या ऑफीससमोर एक कॉलेज आहे. सदैव तरुण मुला-मुलींची तिकडे रेंगळ असते. आता दुपारी तर जामच.असो.

एक बाईक स्वार, इम्प्रेशन पाडायला झकास पैकी बाईक भरधाव घेऊन गेला. अशा खडतर रस्त्यावर त्याने अशी बाईक हाकली म्हणून सारंगने आपल्या उजव्या हाताचं मधलं बोट उंचावून निषेध दर्शवला. बाईक बिघडली तर खर्च सारंग करणार का? म्हणून मी दुर्लक्ष केलं.

आणि यावर अमितचं मत : " हा वेडा एवढ्या जोरात का गेला? जोरात जाऊन काही उपयोग आहे का? ज्यांच्यावर इम्प्रेशन पाडायचयं त्यांना तर हा दिसला पण नसेल..!!!"

हा!! हा!!

काही बाईक स्वारांनी यामधून काहीतरी शिकावं म्हणून हा खटाटोप!

konkan - episode - 001

At last.. got sum time to sort out sum snaps.. :
posting first favorites here..

Day one of the trip - 24th Sept. 2008
On the way to Marleshwar Shankar Temple.
A brown pot with water
The tree reflection + a leaf + brown colour attracts me.. n i clicked.. :D
ohh.. yeah.. two fotos of same pot.. :)

hahah.. forgot to tell.. clicked with My Dear.. Canon 400D!!! luv it!! :D

i m back in tanned!

yeah!

just came back from my Konkan trip. 5 days trip at Konkan, Ratnagiri. n i m tanned.. :D as usual... it was really awesome.. i have discovered the unseen Konkan!

Trip was really awesome with no words to explain.. just have sum fotos to share.. to say... to explain... to enjoy.. to tell a story.

it was organised by Prof. Shrikant Malushte and Mr. Ganesh Khavle. Both are real great photographers.. n each day was wonderful with them. Other clicker team was also great.. each one with his/her own style n i learnt alot with them. Got new friends with same thoughts n habits.. :D

Places we target : Marleshwar temple, Ganapati Pule, Aareware Beach, Jeejamata Udyan (thiba palace point), Bhate Bridge, Rajapur, Dhootpapershwar Temple, Devgad, Kunakeshwar temple, Mithbaon, Sindhudurg fort, Tarkarli, Bhogwe beach, Vengurla, Amboli... hussshhhh... :)

will share the clicks soon.. so just wait n visit the same place again for next episode.. will be back after a short breeeaak!!

thanx!

ganeshotsav 2008

here...

आधी वंदु तुज मोरया!

A ganapati wallpaper designed by Harshal. It's really awesome.. n i m having pleasure sharing it.. :D

happy independence day!

Hope all of us are getting this wallpaper (with AQSHAR logo/without AQSHAR logo) via mails or any other way. This is again from the creator himself.. :) Wish all a very happy independence day! :)

AQSHAR

...with D80

TARRR..

Mendak 001 : TARRRR....
Mendak 002 : TARRRR... TARRRRR....
Mendak 001 : TOPIC CHANGE MAT KARRRR....
-------------------------------------------------
courtesy : what the bloody fuck!

इच्छा-आकांक्षा

'कर्णा, या जीवनात सार्‍या इच्छा-आकांक्षा यांचं हेच होतं. त्यांची स्वप्नं उराशी बाळगून असेच सुबक देव्हारे आपण मनात तयार करीत राहतो; पण त्या इच्छा-आकांक्षा साकार होतात, तेव्हा त्यांनी वेगळाच आकार धारण केलेला असतो. त्यांच्यासाठी मनात कोरलेले देव्हारे पार अपुरे ठरतात. त्या देव्हार्‍यांना शेवट अडगळीचंच स्वरूप येतं.'

कर्णाने कॄष्णाकडे पाहिले आणि तो म्हणाला,

'सत्य असलं, तरी पचवणं भारी कठीण जातं, अंधार पडू लागला. जाऊ आपण.'

- राधेय (रणजित देसाई)

black!

sanga na ase ka?

Harshal :
Lok kojagiri pornima , mothya avajat tape lavun ani telkat khaun ani chandrakade na baghtach ka sajri kartat? mala padlelya prashna paiki ek baalbodh prashn. Sanga na ? sanga na ase ka? :)

Amit :
1) lok sajri karna mhanje pyayala basne, dj nachane, baayka aslyas garba khelane asa samjatat
2) kojagirila dodh pan pyayacha asta (pan tya peksha daroo jasta swasta ani effective aste), lok dj vajvoon nachatat (tyamule personality development hote bykan madye swatachi), ani chandra kade baghoon kay fayada - tya peksha garba khela ani pori patva, kuthalihi goshata asoode aplyala favourable karoon gya!! ashi lokanchi manovrooti zali manoon lok ashi vagtat. e.g. ganpati miravnokit dj thevane ani kata lagachya ganya var nachane

design dose!

एका झाडावर...

मास्तर : एका आंब्याच्या झाडावर १० पेरु आहेत
त्यापैकी ५ सफरचंद मी पाडले तर झाडावर आता किती चिकू रहातील?
पिंटू : ८ हत्ती
मास्तर : अगदी बरोबर! तू कसं ओळखलंस?
पिंटू : कारण आज माझ्या डब्यात कोबीची भाजी आहे!
-----------------------------------------------------
सौजन्य : हसा लेको, महाराष्ट्र टाईम्स.

चार दिवस गावचे!!

माझं गाव - मु. आदाड, ता. मुरुड (जंजिरा)

artwork lifter - ZEE MARATHI / TALKIES

check out above video. It's about Maharashtra Din Greetings from Zee Marathi, Zee talkies Channel. At the end of this video, there is a shield design with sum design elements around. It is originally designed by me, 2 yrs. back for New Year, 2006. Zee Marathi n Zee Talkies has lifted it n used it directly without permission! They had used this design in 2006 for the same purpose. This is just re-release. How can one greet people with chori ka maal?? but they dared!!
below is the original artwork!

महाराष्ट्र दिनाच्या हार्दिक शुभेच्छा!! जय महाराष्ट्र!!

आयुष्याचा अर्थ

कधी कधी वाटते की या आयुष्याला अर्थच नाही.

अर्थ शोधण्याचा आपण एकसारखा प्रयत्न करतो. आपल्या परीने अर्थ लावतो. आखाडे बांधतो. अनुभवावरुन काही अनुमाने काढतो. सिध्दातांच्या चौकटी स्वतःभोवती उभारतो. काय म्हणजे यश आणि काय म्हणजे अपयश, याचे आपल्या कल्पनेप्रमाणे हिशेब मांडतो. त्या हिशेबांच्या आधाराने यशस्वी होण्याचा प्रयत्न करतो. त्यासाठी रक्ताचे पाणी करुन धडपड करतो. एका मर्यादेत यशस्वी होतो. मग स्वतःला सांगतो की, मी बुवा असा. इतरांना पटवतो की, मी हा असा, माझी आई अशी, माझे वडील असे. हे आमचे खानदान. हे आमचे सत्त्व. हे आमचे तत्व. आम्ही म्हणजे असे वागणार. दुसरी दिशा आमची नाही. आम्ही असेच चालणार. प्राण गेला तरी बदलणार नाही. वगैरे वगैरे खूप. सारे अगदी खरेखुरे असते. निदान आपल्याला तरी ते तसे खरेखुरे वाटत असते. आपल्यापुरते ते अगदी कालत्रयी बदलणार नसते.

आणि एकदम काहीतरी घडते! वरवर पाहता अगदी क्षुल्लक वाटणारे. सहजपणे घडून जाणारे. आणि मग पाहावे तर ही क्षुल्लक गोष्टच सारे जीवन उद्ध्वस्त करुन टाकते. आपल्याला आजवर कळलेला आयुष्याचा अर्थ चुकीचाच होता, असे जाणवून देते. पण तोवर फार उशीर झालेला असतो. कुठे चुकले हे समजायच्या आतच सारे काही पार हाताबाहेर गेलेले असते. इतकी वर्षे एकाच दिशेने चालल्यामुळे दुसरी दिशा जणू समजत नाही. दुसरा अर्थ पटत नाही. नवीन कल्पनांच्या नव्या चौकटी पुन्हा उभारणे सोपे नसते. मग काय करावे ते समजत नाही. आपण नुसते हताश होतो. हतबल होतो. दिङमूढ होतो. आणि मनाची शांती कायमचीच गमावून बसतो.

- रत्नाकर मतकरी (गहिरे पाणी - वारस)

kidding alone!

clicked, when i was roaming around the other time!

trek RRKK

it's all about a Trek (21, 22, 23 March, 2008)
A trek with Trekshitiz.com
A trek of 4 forts
A trek of 3 days, 3 nights
A trek of 17 friends
A trek at Rohida, Raireshwar, KenjalGad, KamalGad!!
check out this clickings!!

शिवाजी - आमचा brand ambassador

परवाच शिवजयंती साजरी झाली. आमच्या विभागात ठिकठिकाणी मस्तपैकी होर्डींग्ज पण लावले होते, अगदी एक आठवड्या आधीपासूनच! मस्त भपकेदार रंग! एखाद्या उत्तम आणि आकर्षक जाहिरातीचा नमुनाच!
त्यामध्ये विशेष गोष्ट हि होती की, होर्डींग्जवर शिवरायांच्या फोटो/चित्रा व्यतिरीक्त, काही समाजसेवकांच्या टोळीचे सूध्दा फोटो होते. एका होर्डींग्जमध्ये तर शिवरायांचा फोटो जर जरा लहान करून ठेवला असता तर, ते पण त्या समाजसेवकांपैकीच एक वाटले असते. सगळा प्रकारच अजब! नक्की हे होर्डींग्ज लावण्यामागचे कारण समजलंच नाही. म्हंजे खरंच शूभेच्छा, मानाचा मुजरा द्यायच्या आहेत की शिवरायांना आपला brand ambassador समजून मस्तपैकी जाहिरात करायचीये? शिवाय हे होर्डींग्ज आता दुसरा कोणता सण आल्याशिवाय उतरवणारच नाहीत!! या होर्डींग्ज टाईपच्या दिवाळी शूभेच्छा आम्ही २६ जानेवारीपर्यंत सोसत होतो.












त्याच दिवशी एक मिरवणूकही पाहीली. मिरवणूकीमध्ये अगदी पूढे ढोल्-ताशे, त्यानंतर ग्रुपमध्ये समाजसेवक, त्यांच्यामागे एक पालखी (त्यामध्ये नक्की काय होतं ते दिसलं नाही), नंतर शिवरायांच्या आणि दोन मावळ्यांच्या वेशातले घोडेस्वार (यांच्या आजु-बाजूला घोडे हाकलणार्‍या व्यतिरीक्त कोणीच नाही) आणि एकदम मागे एक रथरुपी मोटार. त्यामध्ये पूढे झाशीची राणी (का?) आणि मागच्या बाकावर बसलेल्या नऊवारी साडीतल्या ३-४ पोरी! सगळाच सावळा गोंधळ! कार्यक्रम कोणाचा? महत्त्व कोणाला? जाहीरात करण्यासाठी/ मिरवणुकीला निघण्यासाठी शिवजयंतीच्या दिवसाची वाटच बघत होते जणू!!

Web designed just for you

all web-designers, web-savvies.. must read!!
an article by Nash Paul
(Nash Paul - Creative Director, BCWEBWISE.com)

marathi!

प्रिय मित्र आशुतोष,

तूझा नवा सिनेमा पाहिला! म्हंजे "जोधा अकबर". प्रदर्शित होण्यापुर्वीच एवढी हवा होती की तो बघण्यावाचून गत्यंतरच नव्हतं. खरंच भव्य सिनेमा बनवला आहेस. गाणी तर अप्रतीम, याचं सगळं श्रेय आपण रेहमान देवालाच द्यायला हवयं. दुसरा पर्यायच नाहीये!

असो! सिनेमा ठीक झालाय. मला जास्त आवडला नाही. अपेक्षापुर्ती झाली नाही. सिनेमामघ्ये फक्त भव्यपणा जाणवला, दिव्यपणा अजिबातच दिसला नाही. प्रसारमाध्यमांनी याचे एवढं का कौतुक केलं ते पण मला
कळलं नाही!

सिनेमा चालू होऊन एक तासाने मी शैलूला सांगितलं, "अरे! मजा येत नाहीये रे!"शैलू म्हणाला, " डॉक्युमेन्टरी बघतोय असं वाटतयं. एक खर्चिक डॉक्युमेन्टरी!" डॉक्युमेंटरी वरुन आठवलं, "वळु" पाहीलास? अरे! काय धमाल सिनेमा आहे रे! फुल्ल पैसा वस्सुल!! चित्रीकरण तर अप्रतिम!

सुडी पण वैतागला होता. खुप अनफीनिश्ड काम आहे म्हणाला! हत्तीसोबतच्या कुस्तीचे जाम कौतुक झाले होतं पण प्रत्यक्षात मात्र तो एक पोरखेळच वाटला मला! अकबर हत्तीवर स्वार होताच तो कसा त्याला काबु होतो हे एक अजब कोडंच आहे. या गज-अकबर युध्दासाठी बनवलेला सेट पण तेवढाच तकलादु वाटतो. गमंत म्हणजे हा हत्ती आक्रमक किंवा हिंसक वाटण्यापेक्षा मोनिषाला तो "क्युट" वाटला.

अकबराच्या भुमिकेसाठी ह्रतिक कितपत योग्य आहे, होता ते मला माहीत नाही. पण जोधाच्या भुमिकेसाठी ऍश्वर्या नक्कीच नाही. ती तलवार वगैरे चालवताना दाखवलीयं पण तिच्या मध्ये तो करारी पणा जाणवला नाही. तो मला धूम-२ मध्ये सुध्दा दिसला नव्हता. हि बाई फक्त दिसायला अतिसुंदर आहे एवढचं मी म्हणू शकेन.

सिनेमा मध्ये नितीन काकांनी पण खुपच भ्रमनिरस केला! त्यांचे सेटमध्ये प्लास्टर ऑफ पँरीस खुप वेळा दिसला. रंग कमी पडला की काय असं वाटायला लागलं होतं. अकबर स्वता:च्या भावाला जेव्हा ढकलून देण्याची शिक्षा देतो, त्यावेळेचा सेट म्हणजे अक्षरशः थुक लावण्याचा प्रकार वाटला. कड्यावरच्या फळ्या दिसतातच आणि पाठीमागचे पडदे म्हणजे मागचा कचरा झाकण्यासाठी लावलेले वाटतात. पण त्यांचं एकंदरीत काम अफलातूनच आहे यात वाद नाहिये.

कोणत्या तरी वर्तमानपत्रामध्ये आलं होतं की, "बघा आणि थक्क व्हा" मी बघून थक्क झालोच. का बघीतला याचं कारण मी शोधण्याचा प्रयत्न केल्यावर आढळलं की तुझ्यावरचा विश्वास! पण तो फोल ठरला! सिनेमा बघून काय आठवतयं असं कोणी विचारल्यावर मला फक्त ऍश्वर्याचे दागिने तेवढे आठवतात!!

असो. बाकी सिनेमा बराच (लांब आणि खर्चिक) होता.

घरी सगळे कसे आहेत? सगळ्यांना विचारलयं म्हणून सांग. निकूदादा कालच नेपाळ टूर करून आला. ती पण खर्चिक होती म्हणे.

तुझ्या पुढच्या सिनेमासाठी हार्दीक शुभेच्छा! तो सुध्दा किती ही बरा असला तरी पण मी तो थिएटरलाच पाहीन. तुझ्यावरचा विश्वास कायम आहे. तो तसाच राहु दे रे बाबा!!

चल मग परत लिहेन, तोपर्यंत नमस्कार!!!

- मंगेश

मराठी माणसा जागा हो!!

good morning, crows!

देवाचं घर!

"साला या दुनियेंत देव जर नसेल तर बेस्ट होईल बघ... उगाच साली देवळं नि मशिदी बांधायच्या नि खालीपिली खेपा मारत र्‍हायचं. त्या देवालाच घर नाय बांधून दिलं म्हंजे त्याच्या घरीं हेलपाटे मारायला नको; काय दादू?"

"तुझं कांयतरीच बोलणं सरजूदादा - "

"अरे कांयतरीच कसं? देवांना घरं मिळाली नाय म्हंजे त्यानाहि अशीच झोपडपट्टी उभी करावी लागेल! कसं... देवांची झोपडपट्टी - येशू ख्रिस्ताची झोपडी, महंमद पैगंबराची एक नि आपल्या शंकराची एक..." सरजूनें पायपाचा एक भलामोठा झुरका मारला नि त्याचा ठसका लागून तो मोठमोठ्यानें खोकूं लागला. स्वतःच्याच कल्पनेचं त्याला बेसुमार हसूं येत होतें -

- माहीमची खाडी - मधु मंगेश कर्णिक

last year.. last trek...

last year.. on 30th n 31st Dec. at Anjneri, Tryambakeswar (Nasik)!!
this time i did toofaan colour editing with fotos clicked!! :D enjoyed it alot..!! Thanx alot Deepu!!