Thursday, June 28, 2012

एक थेंब - सजीव

पाण्याच्या एका थेंबालाही असतो जीव,
तुझ्या वाचून माझं जगणंच निर्जीव.

त्या थेंबाची आता झालीये वाफ,
एकदा... एकदाच... करशील का मला माफ?

त्या वाफेचा आता झालायं ढग,
कधीतरी मान वर करून त्याच्याकडे बघ.

त्याच ढगातून बरसेल कधीतरी पाऊस,
पण तु न भिजण्यासाठी छप्पराखाली नको जाऊस.

तरीही तु त्या छपराखाली जाणार,
आणि छपरातून एकच थेंब अलगद ओघळणार.

तो थेंब शहारून टाकेल तुझं अंग-प्रत्यंग,
त्याला सुध्दा हवासा वाटत असेल तुझा संग.

तो आगाऊ थेंब तु झटकशील,
पण त्याचा ओलावा मात्र जगवशील.

कारण...
एका थेंबाला पण असतो जीव.

- मंगेश

5 comments:

Abhishek said...

वाह रे , लय भारी ...
शहारून आलं!

saurabh Pandit. said...

mastach...

Unknown said...

Chaan Chaan

भोवरा said...

अरे वाह !
तू कविता पण करायला लागलास तर...
छान आहे !!!

digant sutar said...

Mastch re!